Jaka jest klasyfikacja i parametry techniczne żurawi samojezdnych?

Jakie rodzaje dźwigów samojezdnych wyróżniamy

Konstrukcja żurawia samojezdnego obejmuje przede wszystkim wciągarki, wysięgnik wychylny na obrotowym pomoście umożliwiający podnoszenie, przekładanie i opuszczanie ładunku, a także tzw. łapy, czyli specjalne podpory wykorzystywane, gdy urządzenie pracuje w trybie dźwigowym.

Żurawie samojezdne dzieli się m.in. ze względu na typ zastosowanego podwozia. Spotykamy więc żurawie jezdniowo-terenowe i terenowe kołowe, a także samochodowe oraz gąsienicowe. Wśród nich rozróżniamy ponadto dźwigi samojezdne spalinowe napędzane mechanicznie, hydraulicznie oraz elektrycznie.

Do parametrów technicznych żurawi samojezdnych zaliczamy:

• udźwig - czyli maksymalne obciążenie maszyny,
• wysięg - czyli odległość pozioma osi urządzenia ładunkowego żurawia od osi jego części obrotowej,
• wysokość podniesienia - wyrażana w metrach odległość pionowa urządzenia ładunkowego (znajdującego się w najwyższej pozycji) wobec osi ustawienia żurawia,
• głębokość opuszczenia - wyrażana w metrach odległość pionowa urządzenia ładunkowego (w najniższej pozycji) wobec poziomu ustawienia żurawia,
• moment udźwigu - zdolność żurawia do podnoszenia określonych ciężarów w zależności od wysięgu,
• masa żurawia - obejmująca masę własną maszyny, olej hydrauliczny, niezbędną ilość płynów smarujących i chłodzących, wysięgnik podstawowy i przeciwwagę. Do masy żurawia nie zalicza się paliwa,
• zdolność pokonywania wzniesień - wyrażana w stopniach. Określa maksymalne nachylenie podłoża, przez które pojazd jest w stanie bezpiecznie przejechać przy zachowaniu stałej prędkości,
• kąt obrotu - wyrażany w stopniach. Choć zwykle możliwe jest wykonanie pełnego obrotu, w przypadku, gdy wysięgnik jest obciążony ładunkiem, kąt obrotu nie może obejmować przestrzeni, w której znajduje się kabina samochodowa,
• prędkość ruchów roboczych - definiuje szybkość, z jaką żuraw może podnosić i opuszczać obciążony wysięgnik.